We hebben het voor u opgezocht: toen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in 1948 werd ondertekend hebben acht staten zich onthouden. Het klimaatakkoord van Parijs kon op unanimiteit van de stemmen rekenen. 195 landen hebben het goedgekeurd. Dat feit op zich is historisch te noemen.

GEEN SCEPTICISME MEER

Deze stemming en het verdrag maken twee dingen duidelijk: iedereen is zich bewust van de hoogdringendheid van het klimaatprobleem en - niet onbelangrijk - de klimaatsceptici wordt voor eens en voor altijd de mond gesnoerd. Wetenschappers die nu nog afkomen met theorieën 'dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen', zullen besmeurd met pek en veren en in een bolderkar van het podium gereden worden. Ook in die zin is het akkoord historisch: we discussiëren niet meer over de problemen die een klimaatverandering met zich mee zal brengen.

EROP OF ERONDER

Nog een historisch gegeven? Het is de bedoeling om de stijging van de temperatuur te beperken tot 1,5 °C. Voeten in het zand, tot daar en niet verder. Voor een aantal eilanden in de Stille Oceaan is dat overigens de uiterste limiet. Voor hen is het letterlijk erop of eronder.

'IN DE TWEEDE HELFT VAN DEZE EEUW'

Is dit een perfect akkoord? Neen. Het vage einddoel heeft daar veel mee te maken. Sterk vereenvoudigd komt het erop neer dat 'in de tweede helft van deze eeuw' de uitstoot en de opname van broeikasgassen met elkaar in evenwicht moeten zijn. Sommigen, de zingende krekels, zullen rustig achteroverleunen en de dingen hun beloop willen laten tot 2099. Anderen, de nijvere mieren, zien de hoogdringendheid in en zullen willen landen in 2051.

EXTRA INSPANNINGEN

Het is mijn stellige overtuiging dat we allemaal mieren zullen moeten worden. Vooruitzien, want anders halen wij en de generaties die na ons komen de limiet in 2099 nooit. Dit klimaatakkoord heeft mijns inziens dan ook zeker gevolgen voor de 20-20-20-strategie van onder meer Stad Hasselt. De uitstoot van broeikasgassen verminderen met 20% tegen 2020 zal niet volstaan om de limiet te halen. Er zal - ook op lokaal niveau - een extra inspanning geleverd moeten worden.

MIDDELEN VRIJMAKEN, MIDDELEN GEBRUIKEN

De verwachting is dat de hogere overheden de hulp van de lokale zullen inroepen om de doelen te bereiken. Dat betekent dat ze daarvoor ook werkingsmiddelen moeten vrijmaken. Europa doet dit nu al. Van 2014 tot 2020 trekt het liefst 180 miljard euro uit voor klimaatgerelateerde acties. Het is geld dat ook Belgie, Vlaanderen en uiteindelijk de steden en gemeenten moeten kunnen besteden om de wereld klimaatneutraal te maken.

Joost Venken - Schepen voor Duurzaamheid Hasselt