"Groen heeft veel troeven om groot te worden. We mogen op termijn zelfs mikken op 15% tot 20%. De tijdsgeest vereist dat Groen ambitieus is. Ons programma bevat veel goede dingen. Ja, andere partijen hebben die ook, maar wij voegen er nog iets aan toe." Dat zei Kristof Calvo, federaal fractieleider voor Groen/Ecolo in de Kamer, gisteren op een ontmoetingsavond in Hasselt.

BETREED HET SPEELVELD

Calvo was er op uitnodiging van Groen Hasselt. Hij had het over zijn ? in 2015 verschenen en inmiddels uitverkochte ? boek 'F*ck de zijlijn'. "Mijn moeder had het moeilijk met de titel: zo had ze mij toch niet opgevoed ? Maar eigenlijk wilde ik gewoon mijn liefde voor de politiek uitschreeuwen." En jongeren - Calvo is altijd nog maar 30 - doen dat zo. De groene Mechelaar wil immers dat mensen niét aan de zijlijn blijven staan, maar het speelveld betreden en meedoen.

POLITIEK WERKT

Dat Calvo voor Groen koos had te maken met het programma van de partij. De lectuur ervan sprak de jongeling aan. Hij sloot zich aan bij de afdeling Willebroek. Wat volgt is geschiedenis: Calvo werd het jongste rechtstreeks verkozen kamerlid ooit. "Politiek werkt", zegt hij. "Het is een combinatie van mensen ontmoeten en samen met hen dingen verwezenlijken. 30 jaar geleden heette Mechelen nog het 'Chicago aan de Dijle' te zijn, nu worden er reportages gemaakt over hoe straf de stad om kan gaan met de diversiteit die er is. Laten we dus dingen verwezenlijken over die 70% waarover we het wél eens zijn en niet constant zagen over die andere 30%."

POSSIBILISME

Calvo heeft het daarna over 'possibilisme', een term ontleend aan zijn generatiegenoot Rutger Bregman. Possibilisme betekent dat het anders kan. Het is de opgestoken middenvinger aan alle TINA's (There Is No Alternative). "Die alternatieven zijn er wél en bij uitstek de lokale politiek is geschikt om experimenten uit te voeren. We moeten trachten het midden te vinden tussen optimisme en pessimisme."

GEEN NAÏEF OPTIMISME

Het groene Kamerlid gaat ook in tegen diegenen die België 'een ziek land' vinden. Integendeel: hij vindt dat we blij mogen zijn dat we hier geboren zijn. "Het land biedt mogelijkheden. Waarom dan steeds weer onrust en onbehagen zaaien?" vraagt hij zich af. "Maar", zo voegt hij eraan toe, "we mogen ook geen naïef optimisme hebben. Voor velen is niet alles mogelijk. We moeten zoeken naar oplossingen en mogen dromen van de toekomst, maar moeten ook oog hebben voor de miserie die mensen nu, vandaag ondervinden."

MEER WIJ

Calvo pleit voorts voor 'meer wij'. Daarom vindt hij het bv. niét OK om aparte islamitische scholen op te richten. Maar anderzijds zouden ook de rode vakbondsman Rudy De Leeuw en UNIZO-topman Karel Van Eetvelt wel wat meer 'wij' mogen zijn. "Het zouden zelfs vrienden moeten worden", zegt Calvo ernstig. "Ze hebben immers zo veel gedeelde belangen. Waar is het verschil tussen het verdedigen van werknemers en werklozen en het verdedigen van kleine zelfstandigen waarvan er 15% onder de armoedegrens leven? Laten we sommige verschillen toch gewoon overstijgen!"

ANDERS GAAN BESLISSEN

De jonge fractieleider hield ook een pleidooi voor om anders te gaan beslissen. Geen Kazachgates meer. Burgerparticipatie is een van de hoekstenen van dat nieuwe beslissingsbeleid. "Er zijn in dit land 11 miljoen experten in het een of het ander. Daar moeten we gebruik van maken."

GA AAN DE SLAG!

Calvo eindigde met een oproep om 'aan de slag' te gaan. De echte verandering ligt immers binnen handbereik. "De kans dat we het met z'n allen 100% eens zijn over iets is vanzelfsprekend klein. Maar toch hoop ik dat jullie opstaan tegen de TINA's en hen af en toe eens laten zien dat het wél anders kan."